Astrid Ottenheym

Astrid volgens Astrid:

“Iemand die me leerde kennen tijdens mijn huidige werkpraktijk zei: ‘Je bent een laatbloeier.’ Alles overziend zie ik mezelf meer als een ‘breedbloeier’. De vele verschillende ervaringen vormen mij als mens en met oefening en reflectie heb ik geleerd om te durven verschijnen als volledig mens. Ik heb geleerd dat elke interactie bijdraagt aan hoe wij samen leven als onderdeel van de natuur op deze aarde. 

Mijn ervaringen heb ik als geboren Limburgse (het is nog te horen) opgedaan op diverse plekken in Nederland. Ik heb een diversiteit aan kennis en kunde mogen vergaren over verplegen, lesgeven, organisatiekunde, leidinggeven in de zorg en onderwijs en als promovendus in het doen van onderzoek. Ik heb het als een rijkdom ervaren dat ik als (wijk)verpleegkundige mensen heb mogen begeleiden bij kindzorg, ziekte van kortdurende of langdurende aard, en bij het afscheid van het leven. Supertof, de ervaringen als (montessori)leraar om het lerend vermogen in samenspel met de kinderen van de klas op verschillende basisscholen in de onderbouw, middenbouw en bovenbouw te stimuleren en te verrijken. En al die ervaringen als directeur van een basisschool, coördinator Weer Samen naar School, als adviseur in de zorg en onderwijs bij onder meer transities en innovaties. Het was een rijkdom om als directeur-bestuurder van het samenwerkinsgsverband PPO-NK met alle nevenfuncties al mijn voorgaande ervaringen te hebben kunnen verbinden, waardoor ik mijn bewustzijn en inzichten weer heb kunnen verrijken. Bij PPO-NK heb ik ervaren wat het betekent om jezelf steeds opnieuw te herijken, te verrijken en te heroverwegen om zo het ecosysteem met mijn beste vermogens te dienen zodat het zich kan ontwikkelen. Een waardevolle ervaring was ook om samen met collega’s en de PO-raad te zoeken naar de beste manier van gezamenlijk organiseren, met welke bedoeling en welke opdracht. Dat resulteerde in de oprichting van Netwerk LPO (Leidinggevenden Passend Onderwijs). Daarna diende het volgende vraagstuk zich aan: de samenwerking tussen onderwijs en zorg. Samen met Elly Konijn werd ik bestuurlijk ambassadeur van het Netwerk Met Andere Ogen. 

Als ik terugkijk zie ik een rode draad: ik probeerde telkens over de schutting te kijken en mijzelf en anderen te bevragen wat er nodig is nodig om de toekomst die we wensen tot realiteit te maken. Het was en is een levenslange oefening in een open houding waarbij altijd de bedoeling voorop staat. 

Ik realiseer me dat ik nu veel onbenoemd laat, zoals mijn dierbare ervaringen in familie en vriendenkring en al die verschillende hobby’s, waaronder zweefvliegen, die mij telkens een nieuw perspectief aanreikten. Zoals ik al zei: ik ben een breedbloeier. Maar misschien wordt iedereen dat wel, als je je hart volgt.”